top of page

De Zuidactie 2015 kadert in een groter geheel

 

 

De belofte van hulp van Broeder-Generaal

In 2011 bezocht Broeder-Generaal, Dr. René Stockman, naar aanleiding van de 100ste verjaardag van de Broeders van Liefde in Congo o.m. ook Kabinda. In zijn boek ‘Naar den Kongo. 100 jaar Broeders van Liefde in Congo’ schrijft hij hierover: Kabinda blijft een oase in de woestijn. Men maakte de rebellie mee, zelfs plunderingen zoals in Lusambo en men moest bij het einde van het Mobutu-tijdperk zelfs verschillende legers herbergen. Men lag een hele tijd in de vuurlinie, maar de school bleef open en de Broeders bleven ter plaatse. Maar de gebouwen moeten dringend opgeknapt worden. Zo toont de directeur ons in de lagere school heel wat gesneuvelde ruiten, en de laatste klassen zijn zelfs onbruikbaar geworden omdat een muur is ingestort. Ook een deel van de secundaire school staat letterlijk op instorten en is voorlopig niet meer bruikbaar. De beroepsschool tenslotte worstelt met een gebrek aan materiaal en ziet er nog armetieriger uit dan in Lusambo. Hier zijn trouwens helemaal geen machines meer te bespeuren. […] Gebrek aan transportmogelijkheden en vooral een gebrek aan financiële ondersteuning maakt het werk moeilijk. Ik kan niet anders dan met een aanmoediging beloven dat er in de toekomst zal uitgekeken worden naar mogelijke steun. […] Ik hoop samen met hen dat het ooit beter wordt.

 

Helpen of sluiten

En Broeder-Generaal voegt de daad bij het woord. In mei 2013 stuurt hij André Ornelis (oud-directeur van Ursel en sinds september 2012 werkzaam als vrijwilliger voor Fracarita Belgium) op opdrachtreis naar Kabinda. In zijn rapport van die reis vermeldt André volgende dubbele doelstelling: “De scholen van Kabinda bezoeken met aandacht voor het onderwijs - pedagogisch en didactisch – en ook voor de omstandigheden waarin het onderwijs plaats vindt”. Broeder generaal had hem kort ervoor ingelicht over zijn bezoek aan de school en gewezen op de moeilijke omstandigheden ter plaatse. De conclusies van André Ornelis’ werkbezoek aan Kabinda zijn duidelijk: Kabinda moet geholpen worden, anders bestaat het risico dat de school, of zeker bepaalde richtingen, moeten gesloten worden. Voor mij is het klaar: HELPEN of SLUITEN! Ik ben zeker dat de school ruime mogelijkheden heeft, maar  het is hoog tijd dat er geanticipeerd wordt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

André op klasbezoek in Kabinda (mei 2013)

 

Coördinatie van de steun aan Kabinda

Onder impuls van André werd voor de 3 scholen van de Groupe Scolaire intussen een prioriteitenplan opgesteld. In samenspraak met Broeder-Generaal spande hij ook twee andere vrijwilligers voor de kar: Boudewijn van Hyfte (op het einde van zijn beroepsloopbaan actief in de dienst gebouwen van de centrale administratie van de Broeders van Liefde) en Luc Savat (schrijnwerker op rust uit Adegem, oud-ll. van de Broeders van Liefde en al een hele tijd een onmisbare hulp voor de vakschool van de Broeders van LIefde in Bukavu). Luc trok in augustus naar Kabinda om er het schrijnwerkersatelier weer bruikbaar te maken en Boudewijn volgt de nieuwbouw- en renovatieplannen in de 3 scholen op. Lokaal gebeurt de coördinatie en opvolging door de Congolese Broeders André Kateba (overste van de communauteit van Kabinda) en Jean Mbeshi (2de assistent in de Generale Raad van de Broeders van Liefde).

 

Een vrachtwagen en nieuwe banken

Ook de opbrengsten van de Kerstschrijfactie van Broeder Generaal in december vorig jaar gingen naar de Groupe Scolaire in Kabinda. De giften werden heel concreet gebruikt voor de aankoop van een vrachtwagen. Transport in Congo is – omwille van de erbarmelijke infrastructuur – bijna onbetaalbaar. Chauffeurs vragen woekerprijzen. Wie een school wil renoveren en de nodige materialen voor een beroepsschool wil kunnen aanvoeren, heeft betaalbaar transport nodig. Daarmee begint alles. Dus ging Jean Mbeshi op zoek naar een vrachtwagen, samen met Boudewijn. Hun oog viel op een tweedehandse brandweerwagen van het Amerikaanse leger die ze hier in het Limburgse Bocholt kochten. Een vrachtwagen met vierwieltractie en een krachtige motor van een merk waarvan wisselstukken in Congo verkrijgbaar zijn.

Of een vrachtwagen nu leeg is of volgeladen, de prijs voor het verschepen naar Congo blijft dezelfde. Dus werd er materiaal aangekocht en ingezameld. Vooral machines en vervangstukken voor houtbewerking. Zo zou men banken bvb waaraan in alle 3 de scholen een groot gebrek is, zelf kunnen maken. Onze BUSO-scholen in Lummen, Zwijnaarde en Sint-Job waren gulle schenkers. Ook Luc Savat deed een stevige duit in het zakje. Volgeladen met een combiné, een boormachine, een trekzaag en ander materiaal vertrok de vrachtwagen eind mei naar Congo. Drie weken later stond hij in Congo, in de haven van Matadi. Na een heroïsche reis kwam de vrachtwagen veilig en wel in juli 2014 in Kabinda aan. Onderweg van Matadi naar Kabinda werd een flinke voorraad timmerhout gekocht. In augustus kwam Luc in Kabinda aan en bracht samen met de vakleerkrachten de schrijnwerkerij van de vakschool helemaal in orde. Eind augustus draaiden ze 100 nieuwe banken waardoor o.m. in de klas van papa Nunu bij het begin van het schooljaar 2014 niemand meer op de grond moest zitten.

            

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

                            Broeder André Kateba bij de vrachtwagen                                                 Enkele van de nieuwe banken in la 6éme C van papa Nunu

 

 

De heropbouw

 

Institut Kifulo (de beroepsschool)

Broeder Jean Mbeshi slaagde erin om bij de Italiaanse Bisschoppenconferentie €206 900 los te krijgen voor de verdere renovatie en uitrusting van deze afdeling van de Groupe Scolaire. Ook de Broeders van Liefde van Congo en Fracarita International doen met resp. €22 000 en € 65 000 een duit in het zakje.

 

De heropbouw van de beroepsschool kreeg prioriteit. En dit om wel een heel concrete reden: eens de leerlingen voldoende vorming hebben genoten, zullen zij ingeschakeld worden in de heropbouw. Bij wijze van praktijklessen zullen de leerlingen metsen, hout en elektriciteit een deel van de nieuwbouw, renovatie en elektrificatie voor hun rekening nemen. Dat is trouwens de bijdrage die van de school zelf wordt verwacht in het hele renovatieproject.

 

En dat men het meent met de renovatie van het Institut Kifulo wordt bewezen door onderstaande foto’s die Broeder Jean Mbeshi ons op 5 januari ll. bezorgde:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kintu Kimune (de lagere school)

De heropbouw van Kintu Kimune werd, onder impuls van André Ornelis, de doelstelling van de Zuidactie 2015.

 

Institut Bumune (de secundaire school)

De secundaire school blijft momenteel wat in de kou staan. Maar de inspanningen en ondersteuning in de overige 2 scholen wakkeren ook daar de hoop aan op betere tijden.

bottom of page