Discriminatie begint al in de baarmoeder

 

Discriminatie van meisjes in India begint eigenlijk al voor de geboorte, in de baarmoeder. De meeste Indiërs krijgen veel liever zonen dan dochters. Eén van de redenen is de bruidsschat die ouders aan de familie van de bruidegom dienen te betalen. Zeker bij arme mensen is deze bruidsschat een heel zware financiële last, een last die in sommige gezinnen zelfs een heel leven lang kan doorwegen, zeker bij wie meerdere dochters heeft. Bovendien kunnen oudere, zorgbehoevende ouders enkel maar bij het gezin van hun zoon terecht en niet bij de dochter, want zij moet voor haar schoonouders zorgen. De zoon, en niet de dochter, speelt voor de ouders  ook een belangrijke rol  in hun overgangsritueel van leven naar dood.
Omwille van deze voorkeur voor zonen, zouden volgens een studie van The Lancet in 2011, in de laatste dertig jaar minstens 12 miljoen meisjes reeds vóór hun geboorte gedood zijn via abortus. Nochtans zijn geslachtsbepalende echo’s en abortussen bij wet verboden. Andere bronnen hebben het over maar liefst 6 miljoen abortussen per jaar. De echo’s en abortussen worden door pseudo artsen uitgevoerd, vaak met instrumenten uit de dierengeneeskunde en op weinig hygiënische plaatsen. Door deze kunstmatige selectie zijn er in India veel meer mannen dan vrouwen. De verhouding is ongeveer 9 vrouwen voor 10 mannen. Dit zorgt voor een scheeftrekking in de maatschappij. Voor mannen wordt de onderlinge concurrentie om een huwelijkspartner steeds groter, wat voor de nodige sociale spanningen zorgt.